Momo's
Blijf op de hoogte en volg Lili
03 Augustus 2014 | Nepal, Kumargaun
Hier ben ik weer!
Bedankt voor al jullie reacties, dat maakt het nog leuker om te schrijven.
Er is vandaag alweer zoveel gebeurd, dat ik het de moeite waard vond om nog een verslag te maken.
Vanmorgen werd ik rond 9u wakker.
Ze hebben hier erg dunne matrassen, maar daar heb ik weinig van gemerkt aangezien ik zo moe was.
Toen ik wakker werd stond het ontbijt alweer klaar, de anderen waren al lang wakker. Ze vertelden mij dat ze elke dag al om 6u in de morgen op staan voor een ochtendwandeling, pff wat vroeg! Ik had brood als ontbijt. Volgens mij eten ze normaal gesproken rijst, maar hebben ze dit speciaal voor mij gekocht. Ze hadden net zoals gisteren bij de lunch en het diner gekookt ei bij de maaltijd en zoals de meesten van jullie weten lust ik bijna alles, behalve...
Na twee keer er onderuit te komen, moest ik ze toch maar vertellen dat ik het niet lust. "Ooo do you like a omelet?". Ik had nog geen tijd om te zeggen dat het niet persé nodig was en het lag al in de pan. Héééél gastvrij zijn ze hier dus!
Na het ontbijt en voor hun, hun tweede maaltijd, moesten Anu en haar man naar het werk (hier hebben ze alleen op zaterdag weekend). Ze zouden rond het middaguur weer terug zijn zodat we samen nog even Kathmandu in konden.
Ik ben samen met Kabita en Coco wezen wandelen. Kabita is een heel aardig meisje van 17-jaar en zij verblijft bij Anu. Ze helpt Anu in het huishouden en als tegenprestatie kan ze hier in Kathmandu naar school.
Anu en haar familie wonen in een wijk, die is afgeschermd. Om de wijk staat een hek en er zijn verschillende poorten (onder bewaking) waardoor je naar binnen kan.
De hond mag niet in de wijk wandelen, dus we moesten eerst uit de wijk lopen. Dat vond ik natuurlijk niet erg, want zo kon ik mooi wat meer van de stad zien.
Hup, de flipflops aan voor een korte wandeling...
Zowel ik als Coco hadden heel wat bekijks onderweg, ik van de mensen en Coco van alle zwerfhonden haha.
Onderweg hebben we een aantal tempels bekeken, erg interessant!
Tot mijn grote spijt weet ik niet meer hoe de goden heetten in de tempels die wij hebben gezien (het zijn er immers ook maar een stuk of 100).
Na een lang stuk gewandeld te hebben vond ik het wel erg knap dat Kabita de weg nog wist, het was echt een doolhof voor mij. Ze kletste met veel mensen, alsof ze iedereen kende. Ik stond er maar een beetje bij en glimlachte af en toe en begroette ze met Namasté. Ik kon er natuurlijk niets van verstaan. Even later bleek dat de gesprekken telkens over onze route gingen, Kabita was verdwaald haha. Zij en Coco (een puppy van een paar maand) waren moe en hadden het warm, ik natuurlijk ook maar hield me heel groot. Ze stelde voor een bus te nemen, maar elke bus die we zagen puilde uit van de mensen. Ze hingen aan de bus of zaten op het dak, dus wandelen vond ik prima.
Eenmaal thuisgekomen, na deze twee uur wandeling op flipflops, dook Kabita meteen de keuken in om voor mij en haarzelf te koken. Ze maakte een gerecht met rijst, bonen, kip en saus. Grappig om te zien hoe de mensen in Nepal eten. Ze eten met hun handen, uiteraard wilde ik dit ook proberen. Kabita maakte van de rijst een heel mooi balletje en in tegendeel viel die van mij net zoals het lag weer op mijn bord. Moeilijker dan het lijkt dus!
Anu kwam pas rond 18u thuis en had alvast de buspas voor me gekocht die ik morgen nodig heb om naar Pokhara te gaan. Dit zouden we eigenlijk samen doen in Kathmandu, maar ze was erg druk geweest op het werk. Ik heb me prima vermaakt in de tussentijd met Kabita, ze is erg aardig. Ze heeft me Nepalees geleerd en ik heb haar m'n ipad geshowd, ze heeft zelf geen telefoon of iets dat daarop lijkt. Ze heeft me ook geholpen met het uitpakken van m'n backpack en ze vond het erg interessant om te zien.
Toen Anu thuis kwam had ze erg honger, ze had nog niets gegeten en bood me aan mee te gaan naar het restaurant in de wijk. Dat liet ik me natuurlijk geen twee keer zeggen. Zoals de titel al zegt, aten we Momo's. Het is deeg gevuld met vlees of groenten. Phoe, wat vullen die dingen! Er lagen er 10 op mijn bord en na 4 zat ik eigenlijk al bomvol en in Nepal is het een voorgerecht... Ik heb ze wel braaf alle 10 opgegeten en ze waren erg lekker.
Na de Momo's zijn we bij familie op bezoek geweest, ze wonen ook in de wijk. Meteen kennisgemaakt met de moeder van Anu, ze zijn allemaal erg aardig.
Zoals ik al vertelde heb ik een busticket naar Pokhara, dat is de plek om een trekking te beginnen. Of te wel ik ga een trekking maken in het Annapurna gebergte, 'uiteraard' hebben Anu en haar man alles voor me geregeld. Morgenvroeg vertrek ik om 6:30u naar Pokhara, dinsdag begint de trekking en die zal de maandag er op weer eindigen. Ik ben erg benieuwd naar de trekking en als ik alle verhalen moet geloven, wordt het een tocht om nooit te vergeten en misschien wel het hoogtepunt van mijn hele reis!
We vertrekken heel erg vroeg en aangezien het hier alweer laat is lijkt het me voor nu een goed plan te gaan slapen.
Mijn reistabletjes voor de bus liggen klaar en over iets meer dan een week zien jullie weer een verslag van me verschijnen!
Tot dan!
Bedankt voor al jullie reacties, dat maakt het nog leuker om te schrijven.
Er is vandaag alweer zoveel gebeurd, dat ik het de moeite waard vond om nog een verslag te maken.
Vanmorgen werd ik rond 9u wakker.
Ze hebben hier erg dunne matrassen, maar daar heb ik weinig van gemerkt aangezien ik zo moe was.
Toen ik wakker werd stond het ontbijt alweer klaar, de anderen waren al lang wakker. Ze vertelden mij dat ze elke dag al om 6u in de morgen op staan voor een ochtendwandeling, pff wat vroeg! Ik had brood als ontbijt. Volgens mij eten ze normaal gesproken rijst, maar hebben ze dit speciaal voor mij gekocht. Ze hadden net zoals gisteren bij de lunch en het diner gekookt ei bij de maaltijd en zoals de meesten van jullie weten lust ik bijna alles, behalve...
Na twee keer er onderuit te komen, moest ik ze toch maar vertellen dat ik het niet lust. "Ooo do you like a omelet?". Ik had nog geen tijd om te zeggen dat het niet persé nodig was en het lag al in de pan. Héééél gastvrij zijn ze hier dus!
Na het ontbijt en voor hun, hun tweede maaltijd, moesten Anu en haar man naar het werk (hier hebben ze alleen op zaterdag weekend). Ze zouden rond het middaguur weer terug zijn zodat we samen nog even Kathmandu in konden.
Ik ben samen met Kabita en Coco wezen wandelen. Kabita is een heel aardig meisje van 17-jaar en zij verblijft bij Anu. Ze helpt Anu in het huishouden en als tegenprestatie kan ze hier in Kathmandu naar school.
Anu en haar familie wonen in een wijk, die is afgeschermd. Om de wijk staat een hek en er zijn verschillende poorten (onder bewaking) waardoor je naar binnen kan.
De hond mag niet in de wijk wandelen, dus we moesten eerst uit de wijk lopen. Dat vond ik natuurlijk niet erg, want zo kon ik mooi wat meer van de stad zien.
Hup, de flipflops aan voor een korte wandeling...
Zowel ik als Coco hadden heel wat bekijks onderweg, ik van de mensen en Coco van alle zwerfhonden haha.
Onderweg hebben we een aantal tempels bekeken, erg interessant!
Tot mijn grote spijt weet ik niet meer hoe de goden heetten in de tempels die wij hebben gezien (het zijn er immers ook maar een stuk of 100).
Na een lang stuk gewandeld te hebben vond ik het wel erg knap dat Kabita de weg nog wist, het was echt een doolhof voor mij. Ze kletste met veel mensen, alsof ze iedereen kende. Ik stond er maar een beetje bij en glimlachte af en toe en begroette ze met Namasté. Ik kon er natuurlijk niets van verstaan. Even later bleek dat de gesprekken telkens over onze route gingen, Kabita was verdwaald haha. Zij en Coco (een puppy van een paar maand) waren moe en hadden het warm, ik natuurlijk ook maar hield me heel groot. Ze stelde voor een bus te nemen, maar elke bus die we zagen puilde uit van de mensen. Ze hingen aan de bus of zaten op het dak, dus wandelen vond ik prima.
Eenmaal thuisgekomen, na deze twee uur wandeling op flipflops, dook Kabita meteen de keuken in om voor mij en haarzelf te koken. Ze maakte een gerecht met rijst, bonen, kip en saus. Grappig om te zien hoe de mensen in Nepal eten. Ze eten met hun handen, uiteraard wilde ik dit ook proberen. Kabita maakte van de rijst een heel mooi balletje en in tegendeel viel die van mij net zoals het lag weer op mijn bord. Moeilijker dan het lijkt dus!
Anu kwam pas rond 18u thuis en had alvast de buspas voor me gekocht die ik morgen nodig heb om naar Pokhara te gaan. Dit zouden we eigenlijk samen doen in Kathmandu, maar ze was erg druk geweest op het werk. Ik heb me prima vermaakt in de tussentijd met Kabita, ze is erg aardig. Ze heeft me Nepalees geleerd en ik heb haar m'n ipad geshowd, ze heeft zelf geen telefoon of iets dat daarop lijkt. Ze heeft me ook geholpen met het uitpakken van m'n backpack en ze vond het erg interessant om te zien.
Toen Anu thuis kwam had ze erg honger, ze had nog niets gegeten en bood me aan mee te gaan naar het restaurant in de wijk. Dat liet ik me natuurlijk geen twee keer zeggen. Zoals de titel al zegt, aten we Momo's. Het is deeg gevuld met vlees of groenten. Phoe, wat vullen die dingen! Er lagen er 10 op mijn bord en na 4 zat ik eigenlijk al bomvol en in Nepal is het een voorgerecht... Ik heb ze wel braaf alle 10 opgegeten en ze waren erg lekker.
Na de Momo's zijn we bij familie op bezoek geweest, ze wonen ook in de wijk. Meteen kennisgemaakt met de moeder van Anu, ze zijn allemaal erg aardig.
Zoals ik al vertelde heb ik een busticket naar Pokhara, dat is de plek om een trekking te beginnen. Of te wel ik ga een trekking maken in het Annapurna gebergte, 'uiteraard' hebben Anu en haar man alles voor me geregeld. Morgenvroeg vertrek ik om 6:30u naar Pokhara, dinsdag begint de trekking en die zal de maandag er op weer eindigen. Ik ben erg benieuwd naar de trekking en als ik alle verhalen moet geloven, wordt het een tocht om nooit te vergeten en misschien wel het hoogtepunt van mijn hele reis!
We vertrekken heel erg vroeg en aangezien het hier alweer laat is lijkt het me voor nu een goed plan te gaan slapen.
Mijn reistabletjes voor de bus liggen klaar en over iets meer dan een week zien jullie weer een verslag van me verschijnen!
Tot dan!
-
03 Augustus 2014 - 19:49
Karin:
Ha Lili, wat leuk weer om je verhaal te lezen, alsof ik er zelf bij ben! Klinkt alsof je al aardig kennis begint te maken met de Nepalese keuken en cultuur. Gaaf! Veel plezier met trekken, dat lijkt me echt ontzettend tof! Kus, Karin -
03 Augustus 2014 - 19:58
Marijke En Bert:
Hoi lieve Lili,
We vinden het heel erg leuk om je verslagen te lezen. We wensen je een hele mooie trekking en zijn benieuwd naar je belevenissen.
Liefs Bert en Marijke x
-
03 Augustus 2014 - 20:37
Betty:
Weer een heerlijk verslag. Wat schrijf je lekker, zo leuk!! En wat een wandelavontuur, haha.. moest lachen om je verdwaalde vriendin.
Valt het mee met de kruiden in het eten? Wij westerlingen kunnen daar toch niet zo goed tegen hè!?
Dus nu maar wachten op je verslag over de trekking. Spannend hoor.
Super veel plezier.
Liefs Bet -
03 Augustus 2014 - 20:53
Tessa:
Wat fijn om van je te horen. Je schrijft heel prettig. Heel veel plezier met trekken! Ik kijk nu alweer naar je volgende bericht uit.
Heel veel liefs! -
03 Augustus 2014 - 20:58
Truus:
Hoi Lili een geweldig verslag van je eerste dag.Wat fijn dat ze daar zo goed voor je zorgen,maar als ik het zo lees wordt je kogelrond van al dat eten wat ze je toestoppen.Maar met de komende trekking in de bergen verlies je zo al die pondjes weer.Heel veel plezier met de tocht en we zien nu al uit naar het verslag hier van.
Geniet er van en veel liefs,Frans en Truus.
-
03 Augustus 2014 - 21:38
Anouk En Robbert:
Lieve Liel,
Wat schrijf je ontzettend leuke verhalen! We lezen ze met veel plezier en staan versteld van wat jij in deze korte tijd al hebt meegemaakt! We zullen je goed in de gaten houden en wensen je heel veel plezier met de tocht!!
Verder denken we dagelijks aan je, bij alle dagelijkse dingen vragen we ons af hoe dat jou nu afgaat! Het is dus ontzettend leuk dat we daar door deze verhalen een beeld bij krijgen.
Echt dapper van je meid!!
Geniet van je mooie avonturen!
Heel veel liefs Robbert en Anouk
En een hele dikke knuffel!
Ps. Mn ouders volgen je ook op de voet!! Ze vinden het ontzettend knap en vinden je verhalen leuk geschreven!! -
04 Augustus 2014 - 19:59
Lori Schiphorst:
Hi Lili!
Safe travels! We will be following your travels through your blog. What an experience your next few months will be! Have a great time & see you in December! Keep the stories coming. :) -
04 Augustus 2014 - 20:17
Auntie:
Zo zo dat wordt een kogelronde lili, gelukkig loop je het er weer af.
Hier is alles oke, zitten nu voor een bakkie thee bij anke, woensdag ga ik met Els naar Delft, een hele onderneming!!!!!!!!!!
Geniet van de mooie trip, heeeeeeel veeeeel foto's maken. Groetje from your uncle Bob xxxx -
04 Augustus 2014 - 22:54
Marieke:
Hoi Lili
Erg leuk om je verhaal te lezen en een goede trekking! Lekker van genieten, groetjes marieke see you in new zealand ;-) -
05 Augustus 2014 - 13:36
Klas:
haha ik zie het al he-le-maal voor me! Succes met de trekking! -
05 Augustus 2014 - 22:08
Irma:
Hè hallo,
Wat een mooi verhaal om te lezen. Veel plezier de aankomende dagen en ik wacht af op het verhaal die gaat komen.
Groetjes irma -
09 Augustus 2014 - 17:46
Koen:
Ha zusje!
Leuke verhaaltjes schrijf je, toch nog wat van mij geleerd;)!
Geniet er lekker van en onthoud maar wat van die recepten voor als je weer terug bent ok?!
groetjes aan Anu en haar man en we appen!
X je grote broer -
11 Augustus 2014 - 22:26
Irma:
hoi Lili
ja hoor, ik ben d'r bij, volg je precies op alle wegen. Foto's die voorbij komen op facebook en wat al niet meer nog voorbij gaat komen. De eerst verhalen gelezen en gemerkt dat je nu al veel te vertellen hebt. Als kan veel schrijven, ook leuk voor jezelf om later terug te lezen en fijne bijkomstigheid....hoef je ook niet zoveel ineens te onthouden haha..... Je krijgt zoveel indrukken te verwerken bijna geen doen alles te onthouden. Foto's maken dan maar weer, voor als je ze later de reis op de bank nog eens wil overdoen.
Ziet er allemaal leuk uit, mooie reisverhalen en mooie indrukken. Je schrijft het zo leuk dat ik het me goed visualiseren kan, maakt het allemaal wat levendiger :-)
Nou, veel succes met je volgende uitdagingen en ik blijf je volgen hoor!
liefs Irma
en de groetjes natuurlijk ook van Henk en Dyonn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
