Bye beautiful California & Betty

"We've been on the run, driving in the sun looking out for number one. California here we come, right back where we started from": Phantom Planet - California.

Een toepasselijk liedje en een van onze veel beluisterde roadtrip songs.
Na een hele poos van onze trip rond gereden te hebben in Arizona en Nevada, kwamen we na ongeveer drie weken weer aan in Californië. De plek waar onze reis vol avonturen begon, maar helaas ook weer eindigen zou...

15 december, maandag:
Toen we 's ochtends wakker werden en uit het raam keken zagen we dat het petweer was, regen regen en nog eens regen. Volgens ons reisgidsje het ideale weer om naar Alcatraz te gaan. Zo kon je je nog beter in de grauwe situatie van de gevangen inleven, nou wij leefden ons liever in hoe de gevangen zich moesten overleven in de brande zo'n. Maargoed, we probeerden er maar het beste van te maken. Vier paraplu's en een poncho rijker kwamen we aan bij de boot die ons naar het eiland zou brengen. Nadat we de ruige boottocht naar Alcatraz overleefd hadden, kwamen we aan op het eiland. Bovenop de heuvel van het eiland lag de gevangenis, waar het grootste deel van de tour natuurlijk plaats vond. We kregen een koptelefoon met Nederlandse sprekers op, waardoor we alles extra goed meekregen. Tijdens de tour hoorde je zowel bewakers als gevangenen spreken, het was erg interessant en je kon je hierdoor en door het slechte weer inderdaad goed inleven hoe het in die tijd daar geweest moest zijn. Na een paar uur rondgekeken te hebben en duizenden foto's geschoten te hebben zijn we van het eiland ontsnapt en weer aangespoeld op het vaste land. Daar zijn we een bar ingedoken om onze vrijheid te vieren en hebben we genoten van allerlei hapjes en drankjes. Nadat we uitgegeten en gedronken waren hebben we ons even teruggetrokken op onze hotelkamer en hebben we echte kerstfilms gekeken, Harry Potter en the Polar expres. Toen onze magen weer begonnen te knorren hebben we onze huispakken even ingeruild voor wat fatsoenlijkers en hebben we bij een van de vele hamburgerketen, heerlijke hamburgers gekocht om deze vervolgens weer op onze hotelkamer op te eten.

16 december, dinsdag:
Hiep hiep, hoera! Weer een jarige in de familie, deze keer mijn broer Koen.
Na wat lekkers bij de bakkerij op de hoek te hebben gehaald was het alweer tijd om de mooie stad, van de hippies en de zeehondjes, te verlaten. Omdat we de weg van San Francisco te lang vonden om een keer te rijden en tijd genoeg hadden besloten we om tussendoor ergens te overnachten. San Simeon leek ons een leuk plaatsje om als eerste te overnachten. Voordat we hier aankwamen hadden we eerst nog een mooie tocht in het vooruitzicht, de beruchte 'Pacific highway'. We waren San Francisco nog niet eens uit en reden toen al op een prachtige weg langs de oceaan. Jammer genoeg werd er aan de weg gewerkt, waardoor we toch een groot stuk over de snelweg moesten rijden. Het duurde niet heel lang voordat we gelukkig weer over de kliffen langs de mooie zee reden. Het uitzicht was prachtig en hierdoor vergaten we de paar druppels die onderweg uit de lucht vielen al snel. Na een aantal uur langs deze weg gereden te hebben zagen we vlak voordat we in het dorpje aankwamen allerlei mensen bij het strand fotograferen. Wij waren natuurlijk wel erg benieuwd wat er te zien viel. Er lagen allerlei zeehondjes en zeeolifanten. Een geweldig gezicht en weer een nieuw dier om op mijn lijstje af te strepen, zeeolifanten nog noooooooooit gezien. Na daar onze ogen uitgekeken te hebben zijn we verder gereden naar het motel, die er eigenlijk net zoals alle hotels uit zag. Voordat we een restaurantje opzochten om te gaan eten hebben we eerst een korte strandwandeling gemaakt in onze achtertuin. Ons motel had namelijk prachtig uitzicht op de zee. Nadat we het eten ophadden hebben we wat Amerikaanse biertjes gehaald en deze op onze kamer opgedronken, terwijl we de kerstspecial van Betty haar lievelingsserie keken.

17 december, woensdag:
Het was een korte, maar weer een prachtige rit naar onze een na laatste bestemming Santa Barbara. Nadat we hebben ingecheckt en de koffers weer in de kamer hebben gedumpt, was het tijd om weer een nieuw stadje te ontdekken. Na een tijdje over het strand te hebben gewandeld en duizenden foto's van palmbomen te hebben gemaakt kwamen we bij een pier terecht. Daar zaten allemaal leuke winkeltjes en een restaurant, waar we heerlijk hebben geluncht. In de avond zijn we langs de haven gewandeld en hebben we gegeten bij een heel chique restaurant. We vonden onszelf een beetje 'underdressed', maar dat gaf niet want we hadden hierdoor erg veel lol.

18 december, donderdag:
Onze laatste reisdag van onze roadtrip was alweer aangebroken, bah wat gaat de tijd toch verschrikkelijk snel. Na een paar uur rijden kwamen we aan in Venice beach, Los Angeles. Terug bij af de plek om er nog een paar leuke laatste dagen van te maken. We hebben ons in ons poepie luxe hotel ingecheckt en hebben onze bagage in onze nog luxere suite geïnstalleerd en zijn toen over de boulevard gaan wandelen. De boulevard, vol met souvenierwinkeltjes, skateboarders, hardlopers, fietsers, snackbars en noem maar op. Precies wat ik me er bij had voorgesteld. Na een eindje gewandeld te hebben, zijn we op een terrasje gaan zitten en hebben we daar genoten van de (eindelijk) stralende Californische zon! In de avond hebben we bij een restaurantje een hele goede hamburger gegeten en hebben daarna nog wat tijd in onze grote kamer, je kunt het bijna wel appartement noemen, doorgebracht.

19 december, vrijdag:
Na beneden bij ons hotel uitgebreid ontbeten te hebben, zijn we naar een winkeltje gewandeld om fietsen te huren. Uiteraard huurden we echte oranje Hollandse fietsen en cruisden we hiermee, tussen alle skateboarders en hardlopers door, over Venice beach. Na een paar korte fotostops en plaspauzes kwamen we aan in Santa Monica, op een plaats minder dan de pier! Helaas was de achtbaan nog gesloten, dus ik kon Betty niet uitnodigen voor nog een ritje in de achtbaan. Ik ben natuurlijk wel, de toerist, met het bord waarop staat dat route 66 eindigt op de foto gegaan. Nadat we uitgekeken waren op de pier hebben we onze fietsen ergens neer geplant en was het shoppen geblazen. Van het de ene grote shoppingmall liepen we de andere grote shoppingstreet in. Na een paar uur waren we wel uitgekeken en was het tijd om ons geestelijk en lichamelijk op de grote wedstrijd voor te bereiden, de LA Lakers tegen Oklahoma city (een basketbalwedstrijd). Helemaal in stijl werden we door een 'black car' opgehaald die ons naar de game bracht. Voordat de wedstrijd begon hebben we nog wat gedronken, gegeten en hebben we uiteraard wat gekocht om ons team aan te moedigen, Go Lakers! We zaten er helemaal klaar voor met onze paarse/gele hoodie's en shirts. Nadat het Amerikaanse volkslied was geweest en de cheerleaders uitgedanst waren kon de wedstrijd dan echt beginnen. Het was een erg spannende wedstrijd en we zaten tussen allerlei fanatieke supporters in wat ons ook wel weer fanatiek maakte. Om de zoveel minuten lag het spel stil, zodat er reclame kon worden gemaakt en de cheerleaders hun dansje weer even konden doen. Ook was er een moment dat de supporters in beeld werden gebracht en elkaar romantisch een kusje mochten geven. Raad eens wie er ook vol in beeld kwamen? Nee nee wij niet, wel Ashton Kutcher en Mila Kunis! Normaal gesproken zit de zaal vol met nog veel meer sterren, maar wij hadden de pech dat de Lakers het op dit moment niet zo goed doen. Dat was ook te merken, want net op het laatste moment verloren ze met één punt verschil. Des al niet te min was het een super gave ervaring (Henri bedankt voor de tip!).

20 december, zaterdag:
Na ons best te hebben gedaan om uit te slapen en we het ontbijt weer op hadden zijn we met de auto over Sunset boulevard afgereden, dat hoort er natuurlijk wel bij. Aangezien Betty een groot fan van Mark Harmon is en hij aan een zijstraatje van Sunset boulevard woont, moesten we hier natuurlijk ook even stoppen. Na een paar foto's van zijn poort te hebben gemaakt (we waren natuurlijk te schijterig om aan te bellen) zijn we weer verder gereden op Sunset boulevard. Van Brentwood reden we door Bel Air, van Bel Air door Beverly Hills en uiteindelijk kwamen we uit in Hollywood, de plek waar onze reis begon. Aangezien het dit keer gelukkig beter weer was, was het tijd een plekje op te zoeken om daar het 'Hollywoodsign' goed op de foto te kunnen zetten. Na deze wel tiental keer op de foto te hebben gezet, met en zonder ons, hebben de navigatie naar Universal studio's ingesteld. Het was veel dichterbij dan we dachten, dus kwamen we hier rond het middaguur aan. We hadden nog een hele dag voor ons, want het park was tot tien uur in de avond geopend. Na allebei een lekkere hotdog te hebben gegeten, was het tijd om in de eerste rij te gaan staan. Het wachten viel reuze mee en we waren zo aan de beurt om het trammetje in te stappen. Het trammetje bracht ons naar alle studio's in het park en liet ons verschillende sets van series en films zien. Er was zelfs een 3D-show tijdens de tour en Betty hield me weer vol angst vast, haha. Omdat Betty de show zo eng vond hebben we hier nog twee meer van bewonderd, grapje hoor het viel allemaal best mee. Naast deze attracties zijn we ook nog naar een aantal liveshows gegaan, waaronder een show waar dieren de sterren van de hemel speelden. Zo zagen we onder andere het hondje die in 'the Proposal' speelt en (hoe kan het ook anders) een hele schattige look-a-like Sjors. In de avond zag het park er prachtig uit. Het park stond in het thema van 'The Grinch' en was erg mooi versierd en decoreert, waaronder the Grinch zelf die met zijn hondje Max door het park wandelde en een hele mooie lichtgevende scheve kerstboom. Toen we uitgekeken waren hebben we het park verlaten en zijn we weer naar ons hotel in Venice gereden. Hier hebben we in het bijhorende restaurant gegeten en de rest van de avond doorgebracht.

21 december, zondag (geschreven door Betty):
Ontbijt wat luchtiger dan de rest vd vakantie, het valt toch allemaal wel wat zwaar en na een wat moeilijke nacht had ik (Betty) meer dan genoeg aan wat toast en koffie, Lili deed ook wat gezonder met yoghurt en fruit met muesli.
Het was tijd om onze luxe RAV 4 in te leveren, dus de man van de Valet maar weer een 5 dollar biljet in de hand gedrukt zo dat hij hem voor kwam rijden, Amerikanen zijn bang dat je hun garage in puin rijdt haha, maar het heeft ook wel wat zo'n knipmes bij het hotel. Ze buigen bijna voor je.
Enfin, auto weggebracht naar het verhuurbedrijf en met een taxi terug naar Venice beach. Op naar "muscle beach" , lachen, van die opgepompte spieren die daar lopen te pochen, kreunen en steunen, leuk om te zien, vooral met je zonnebrilletje op, flanerend langs het zandstrand.
Via een barretje waar we wat kippen vleugeltjes met een biertje nuttigden, terug langs de souvenir winkeltjes naar het hotel!
Koffer inpakken, pff... Dat valt tegen. Zoveel had ik toch niet bijgekocht? Alles er weer uit, opnieuw beter vouwen, duwen en trekken, extra dikke trui er weer uit (voor NL), en ja hoor, koffer dicht.
Laatste avond samen, morgen gaat Lili naar Henri en lori, en ik naar Nederland. Om zeven uur komt de shuttle om ons naar het vliegveld te brengen. De weken zijn omgevlogen, zo lang ernaar uitgekeken en nu is het om, ongelooflijk!!
Dus onze laatste Californische maaltijd in een Japanse sushi bar gedaan. Logisch hihi..
Erg lekker!!! Nu, nog even nakletsen en op tijd in bed. See you in Holland. Bye, bye.


Betty super bedankt dat je deel van mijn rondreis wilde zijn, maar vooral dat ik samen met jouw een deel van Amerika heb mogen ontdekken. Het was een geweldige trip, met geweldige momenten, een geweldige natuur en geweldig veel lol.

Ik blijf het zeggen, maar de tijd vliegt. Ook mijn tijd met jouw vloog voorbij!

Het is tijd om dit deel van de wereld en Amerika achter mij te laten en een nieuw deel van Amerika te verkennen. Er staan alweer nieuwe bekenden op mij te wachten en ik kan ook niet wachten om hen te zien. Van de Californische zon naar een witte kerst in Nebraska.

Oftewel, Henri en Lori here I come!!!